Zdobywamy Kołobrzeg!

 "Naszym przodkom wystarczały ryby słone i cuchnące,  my po świeże przychodzimy, w oceanie pluskające" - jak to śpiewali polscy wojowie pod Kołobrzegiem,  według Galla Anonima. Cóż, Inka i ja może nie przybyłyśmy do Kołobrzegu po ryby, ale na pewno po odrobinię morskiej bryzy! Na szczęście wiatr wiał aż miło,  dzięki czemu jakoś zniosłyśmy lejący się z nieba żar... jakoś. Obie jesteśmy mało odporne na upały,  więc całodzienny podbój Kołobrzegu przypłaciłysmy bólem głowy... Ale wspólnie spędzone chwile były bezcenne i warte boleści wszelakich! Tylko ten czas tak szybko upłynął... :(

Najpierw nacieszałyśmy się wyczekanymi goframi. Inka stwierdziła, że to najlepsze gofry, jakie jadła nad morzem ❤️

Potem wyjęłyśmy lalki ... Na zdjęciach są głównie lalki Inki , jako że mój Rochka się do zdjęć nie załapał, rudej Ani Shirley w ogóle zapomniałam wyjąć,  a Vaiana wyskoczyła z mojej torebki dopiero nad morzem ... Zachwyciły mnie syreny Inki:

Urzekła mnie jej cudna twarzyczka, piegi i włosy!  Cuuudo. Ta syrena pozbyła się ogona i chyba tak dobrze czuje się z nogami, że już nie będzie chciała go z powrotem ;)

A zresztą ogon już zajęty...

Mój Indianin szybko znalazł wspólny język ze śniadą pięknością Inki...

 Cudowna Inkowa Kida z Atlantis opiekowała się panem syrenem, który niestety jakoś umknął mi ze zdjęć i widać tylko jego mały fragment:

Słodko pachnące, milutkie w dotyku maleństwo pojechało ze mną do domu ❤️ Jeszcze raz bardzo Ci Inko dziękuję za to cudo! 😗 

Potem poszłyśmy na plażę ...

 

 

Inka fotografowała syreny, a ja Vaianę,która znakomicie odnalazła się w nadmorskich plenerach.

 

Chciała nawet odpłynąć w świat z wikingami ;), podczas gdy my do przetrwania potrzebowałyśmy lemoniady z dużą ilością lodu:

Upływ czasu to dziwne zjawisko ...Najpierw wydawało się nam , że czasu  mamy  bardzo dużo,  a potem nagle zrobiło się go za mało i miałam wrażenie,  jakbyśmy w ogóle nie zdążyły porozmawiać... Na szczęście mamy w planach kolejne spotkania! ❤️ 

A na koniec mój łup z Targu Staroci w Kołobrzegu (targ trwa do połowy września, jakby ktoś chciał się wybrać) czyli najlepiej wydane 60 zł ever ;): metalowa huśtawka! 

Biedna Ania, po całym dniu kiszenia się w torbie, chętnie wieczorem odbiła sobie te niedogodności,  korzystając z huśtawki :) Jakaś rekompensata jej się należała!

Raz jeszcze dziękuję Ci Inko za cudowny wspólnie spędzony czas i za cudowny prezent ❤️ do następnego spotkania !

A wszystkim, którzy przebrnęli przez ten chaotycznie radosny post, życzę wspaniałego tygodnia i cudownych ludzi dokoła! Niech będzie pięknie! ❤️