W oczekiwaniu na wiosnę

 Mniej mnie ostatnio na blogu, chociaż absolutnie nie oznacza to lalkowego kryzysu! Bardziej kryzys fotograficzny... a raczej - brak odpowiednich okoliczności przyrody. Skończyła się moja 'śnieżna euforia' i nastał szarobury okres przejściowy. Śniegu nie ma, ale wiosny też nie ma. Słońce nie przebija się przez chmury. Wczoraj, po raz pierwszy w tym roku, widziałam już pierwsze, nieśmiałe pączki na drzewach, więc jest nadzieja, że już wkrótce będę mogła ruszyć z lalkami w plener! A to lubię najbardziej! Tymczasem dzieją się u mnie różne lalkowe cuda: pojawiają się skrzaty, okazje do taniego zdobywania wymarzonych lalek, 'dłubie się' nowy custom blythe tudzież lalkowe sweterki... 

 To wcielenie słodyczy posiadało z tyłu czarne skrzydełka. Odprułam je, jeszcze by mi gdzieś odleciała...

Autorką tych pięknych kwiatów jest pani z zaprzyjaźnionej biblioteki, do której wpadam raz w tygodniu, wspomóc dziewczyny w oklejaniu książek. Zawsze biorę ze sobą jakąś lalkę, która jest potem oglądana ze szczerym zachwytem, co jest niezmiernie miłe.

A tutaj kilka z moich łupów:

(Kanapa też jest łupem 😉 )

Nieuleczalna faza na zielone sweterki:

  Kocią tkaninę zamówiłam, żeby uszyć sobie torebkę, ale przecież nie byłabym sobą, gdybym najpierw nie wykorzystała jej w lalkowym celu 😉

 I na koniec - fotki aktualnie dłubanej blajtki. Z malowaniem muszę poczekać na mniej wilgotną pogodę...

 Zatem, sami widzicie, że nawet, jak mnie tu nie ma, lalki i wszelkiego rodzaju rękodzieło są ze mną zawsze - jako permanentna ucieczka przed rzeczywistością, która potrafi czasem pokazać swoje rogate oblicze... Tym bardziej doceniam, że mam swój azyl, swoje Miejsca Nieistniejące, do których Wy wszyscy macie dożywotnie zaproszenie 🩷 Cieszę się, że jesteście - wpadajcie zawsze, kiedy macie taką potrzebę! Zapraszam!💓🤗

Spokojnego  tygodnia!💚