'Tonnerki' od Inki

Tonnerki to chyba jedyne lalki, które na zdjęciach wychodzą tak 'żywo', jakby przybierały różne miny.. minimalnie inny wyraz twarzy w zależności od kąta robienia fotki, grymas, przypominający mimikę człowieka... Na niektórych zdjęciach to złudzenie, że lalka ma nieco inną minę, jest bardzo sugestywne... 

Tydzień temu moje cuda relaksowały się w okolicznościach przyrody. Małgorzata, moja pierwsza w życiu panna od Roberta Tonnera, z entuzjazmem zaadoptowała bliźniaczki Teodorę i Mariannę. Na pierwszy wspólny wypad zabrała dziewczyny na wieś, żeby choć na chwilę oderwać się od miejskiego życia. Spędzały miło czas wśród przepięknych niezapominajek:

 Dziewczęta bardzo chciały nazbierać trochę kwiatów, dlatego Małgorzata pozwoliła im oddalić się nieco, prosząc jednocześnie, żeby nie znikały jej z pola widzenia... Po chwili jednak stwierdziła, że dziewczyn nie ma. Zaniepokojona zaczęła ich szukać:

Przestraszyła się... nigdzie nie mogła ich znaleźć...

Tymczasem Teodora podziwiała paprocie:

 Jej siostra, Marianna, dołączyła do niej i razem cieszyły się widokiem ogromnych, zielonych liści:

Siostry nie słyszały, że Małgorzata je woła, tak mocno były pochłonięte poznawaniem otoczenie na własną rękę. Wszystko wydawało się im  tak fascynujące, że nawet zapomniały zupełnie, że chciały zbierać kwiaty. (I całe szczęście, że zapomniały, bo kwiaty są najpiękniejsze, kiedy rosną). Znalazły cudowny, bambusowy zagajnik:

Tam znalazła je Małgorzata. Była bardzo zdenerwowana, wzięła zatem bliźniaczki na poważną rozmowę, tłumacząc im, że nie mogą nie dotrzymywać słowa i tak sobie znikać...

 Teodora i Marianna bardzo wzięły sobie do serca słowa swojej nowej mamy. Za nic w świecie nie chciały jej zmartwić. Obiecały, że już nigdy tak nie znikną, bez słowa wyjasnienia.

 Dobrego i spokojnego tygodnia Wam życzę! 💓

(Zaprzyjaźnione blogi z przyjemnością odwiedzam, aczkolwiek brak mi energii na pisanie komentarzy... Ale obiecuję poprawę! 😘)

 

Lalki to dla mnie najlepsze poprawiacze nastroju i najskuteczniejsza odskocznia od codziennych zmagań... Inko, kochana Ty moja, jeszcze raz z całego serca dziękuję Ci za te panny! 🥰💓